Epilepsie is een chronische neurologische aandoening waarvan de belangrijkste manifestatie zeldzame, plotselinge aanvallen op korte termijn zijn. Idiopathische epilepsie is een vorm van epilepsie, waarvan de opkomst geassocieerd is met een verandering in het functioneren van neuronen, een toename van hun activiteit en de mate van prikkelbaarheid.
Oorzaken van de ziekte
Idiopathische epilepsie wordt gekenmerkt door een gebrek aan veranderingen in de neurologische status, de normale intelligentie van patiënten. In de regel is dit een congenitale pathologie, waarvan de eerste tekenen tot uiting komen in de kindertijd of adolescentie.
Oorzaken van idiopathische epilepsie:
- genetische aanleg (vaak gevallen van familieziekte);
- psychoneurologische pathologieën;
- congenitale misvormingen (hersenafwijkingen);
- toxische effecten van alcohol of bepaalde geneesmiddelen zonder structurele schade aan neuronen.
Volgens recente studies zijn sommige gevallen van idiopathische epilepsie geassocieerd met chromosomale pathologie.
Gegeneraliseerde idiopathische epilepsie
Gegeneraliseerde idiopathische epilepsie is een vorm van de ziekte die ontstaat als gevolg van een genetisch defect in de anti-epileptische structuren van de hersenen die onnodige excessieve impulsen neutraliseren. In dit geval kunnen de hersenen niet overweg met overmatige elektrische exciteerbaarheid van cellen. Dit manifesteert zich in een convulsieve gereedheid, die op elk moment de cortex van beide hersenhelften kan beïnvloeden en een epileptische aanval kan veroorzaken.
Idiopathische gedeeltelijke (focale) epilepsie
Bij idiote gedeeltelijke epilepsie wordt een focus met epileptische zenuwcellen gevormd in een van de hemisferen van de hersenen, die een overmatige elektrische lading genereren. Als reactie vormen de overblijvende anti-epileptische structuren een "beschermende schacht" rond de haard. Soms kan krampachtige activiteit worden beperkt, maar dan komen er epileptische ontladingen door
Behandeling van idiopathische epilepsie
Idiopathische epilepsie kan redelijk goed worden behandeld en in de loop van de tijd kan de patiënt in sommige gevallen volledig weigeren de meeste geneesmiddelen te nemen zonder het risico van een recidief. De garantie voor een volwaardig leven is de regelmatige ononderbroken ontvangst van speciale anti-epileptica die door een arts zijn geselecteerd. Dit vermindert de kans op het ontwikkelen van aanvallen. Patiënten die slecht reageren op medicatie kunnen baat hebben bij een operatie.