Effect op het lichaam van E202

E202 is het kaliumzout van sorbinezuur. Dit organische zuur zit vervat in het sap van lijsterbes, en werd er voor het eerst van geïsoleerd door August Hoffmann in 1859, overigens werd zijn naam gegeven ter ere van de Latijnse naam van het geslacht Rowan - Sorbus. Het eerste synthetische sorbinezuur werd in 1900 gesynthetiseerd door Oscar Döbner. Zouten van dit zuur worden verkregen door de interactie ervan met alkaliën. De verkregen verbindingen worden sorbaten genoemd. Sorbaten van kalium, calcium en natrium, evenals zuur zelf, worden gebruikt als conserveringsmiddel in de voedsel-, cosmetische en farmacologische industrie, omdat deze stoffen kunnen de groei van schimmel- en gistschimmels, evenals enkele bacteriën, onderdrukken.

Waar zit e202?

Dit is een veel voorkomend conserveermiddel. Het wordt gebruikt bij de bereiding van voedselproducten zoals:

• mayonaise en mayonaisesauzen;
• kaas;
• worst en vlees halffabrikaten ;
• groenten- en fruitconserven;
• sappen;
• vullers voor yoghurt;
• gebak en gebak;
• niet-alcoholische dranken;
• wijn.

Ook wordt kaliumsorbaat in cosmetica gebruikt voor de bereiding van shampoos, lotions en crèmes. Kaliumsorbaat wordt vaak gebruikt in combinatie met andere conserveermiddelen, zodat deze producten, die verre van onschadelijk zijn , in kleinere hoeveelheden kunnen worden toegevoegd.

Is E202 schadelijk of niet?

Als voedingssupplement werd E202 sinds het midden van de vorige eeuw gebruikt, maar er is nog steeds geen overtuigende informatie over de nadelige effecten ervan op het menselijk lichaam. Gedurende de gehele periode van gebruik van E202 waren de enige uitingen van schade veroorzaakt door dit supplement allergische reacties, die soms optraden toen het werd gebruikt.

Er is echter een veronderstelling dat het gebruik van conserveermiddelen gevaarlijk kan zijn. Immers, hun bacteriostatische (niet toestaan ​​dat bacteriën vermenigvuldigen) en antischimmel-eigenschappen zijn gebaseerd op het feit dat conserveringsmiddelen metabole processen schenden, de synthese van eiwitten remmen en de celmembranen van deze protozoaire micro-organismen vernietigen. Het menselijk lichaam is gecompliceerder, maar stoffen vergelijkbaar met E202 kunnen er een negatieve invloed op hebben. Daarom staat de vraag of E202 schadelijk is nog steeds open.

Op basis van deze overwegingen is de hoeveelheid kaliumsorbaat in voedselproducten strikt beperkt tot een aantal internationale overeenkomsten en documenten. Gemiddeld mag het gehalte aan voedsel niet hoger zijn dan 0,2 tot 1,5 gram per kilogram eindproduct.