Elke dag neemt een persoon deel aan het sociale leven van mensen om hem heen. Elke poging tot communicatie kan leiden tot het bereiken van een bepaald doel, om contact te leggen met de gesprekspartner, om overeenstemming te bereiken, om te voldoen aan de behoefte aan communicatie, etc. Het is bekend dat communicatie een proces is waarbij informatie wordt uitgewisseld die bijdraagt aan het verbeteren van de communicatie-effectiviteit.
Er is verbale en non-verbale communicatie. Laten we de laatste vorm nader bekijken.
Non-verbale communicatie is dus een persoonlijk gedrag dat de aard van de interactie en de emotionele toestand van beide gesprekspartners aangeeft. Non-verbale communicatiemiddelen vinden hun uitdrukking in het kapsel, de gang, voorwerpen die de persoon omringen, enz. Dit alles draagt bij tot een beter begrip van de innerlijke toestand van uw gesprekspartner, zijn humeur, gevoelens en intenties.
Typen non-verbale communicatie
Dit type communicatie omvat vijf systemen:
- Kijk.
- Interpersoonlijke ruimte.
- Optisch-kinesthetisch (gezichtsuitdrukkingen, uiterlijk van de gesprekspartner, pantomime).
- Near-speech (stembereik, vocale kwaliteiten, timbre).
- Out-of-speech (gelach, spreekstemming, pauze).
Opgemerkt moet worden dat de non-verbale communicatietypes omvatten:
- Tastbaar gedrag van de gesprekspartner. Wetenschappers hebben vastgesteld dat elke persoon tijdens communicatie verschillende soorten aanrakingen gebruikt voor zijn gesprekspartners. Elke aanraking heeft dus een bepaald karakter, betekenis. Voorwaardelijk is dit gedrag onderverdeeld in: ritueel, liefde, professionele en vriendelijke aanraking. Een persoon gebruikt een bepaald soort aanraking om het communicatieve communicatieproces te verbeteren of te verzwakken.
- Kinesika is een reeks houdingen, gebaren, gebaren die worden gebruikt als een expressievere vorm van lichaamstaal. Het belangrijkste element is een reeks weergaven, gezichtsuitdrukkingen, houdingen, gebaren die een sociaal-culturele en fysiologische oorsprong hebben.
- Sensor. Het is gebaseerd op de sensuele waarneming van de werkelijkheid door elke persoon. Zijn houding ten opzichte van de gesprekspartner is gebaseerd op gewaarwordingen van de zintuigen (perceptie van klankcombinaties, smaaksensatie, warmte afkomstig van de gesprekspartner, enz.).
- Chronemics is het gebruik van tijd tijdens non-verbale communicatie.
- Non-verbale communicatiemiddelen omvatten ook proxyemics. Dit soort is gebaseerd op het gebruik van relaties van ruimtelijkheid. Dat wil zeggen, het effect van afstand, territorium op het proces van interpersoonlijke relaties. Er zijn sociale, intieme, persoonlijke, openbare zones van non-verbale communicatie.
- Paraverbalcommunicatie is afhankelijk van het stemtimbre, het ritme, de intonatie waarmee de gesprekspartner deze informatie communiceert, enz.
Kenmerken van non-verbale communicatie
Vooral in lijfwacht is dat non-verbale gedrag gekenmerkt door zijn spontaniteit, de overheersing van onbewuste bewegingen, onwillekeurig over bewust, willekeurig. Situatie, onwillekeurig, synthetisch (expressiviteit in het gedrag van de gesprekspartner is moeilijk te ontleden in afzonderlijke elementen) - dit alles vormt de kenmerken van non-verbale communicatie.
Voorbeelden van non-verbale communicatie
Het gebeurde zo dat als een Fransman of een Italiaan denkt dat een bepaald idee zinloos is, het stom is, dan zal hij zichzelf slaan met de palm van zijn voorhoofd. Hiermee zegt hij dat zijn gesprekspartner gek werd en dit aanbood. En de Spanjaard of Brit symboliseert op zijn beurt deze voldoening over zichzelf als persoon.
Oefeningen voor non-verbale communicatie
- De eerste oefening wordt uitgevoerd in een groep of een paar. Eén deelnemer is een "beeldhouwer". Hij vestigt een onderdanig, stil "materiaal" (het menselijk lichaam moet een zodanige positie innemen dat zijn positie typerend is voor de persoon die het afschildert). Je partner beveelt je om een specifieke positie in te nemen. Tijdens deze "creativiteit" verandert de positie totdat de "beeldhouwer" tevreden is met het resultaat.
- Jouw taak is om te bepalen hoe je je voelde in beide rollen, die je over jezelf leerde kennen, je gesprekspartner. Met welk doel kunt u de ontvangen informatie gebruiken?
- Je hebt de hulp van één persoon nodig. Pak een dik vel papier, twee viltstiften. Praat niet. Elke deelnemer op papier tekent een kleurpunt, waarmee het gesprek begint. Als alternatief trekken u en uw gesprekspartner punten.
- Deze oefening geeft je de mogelijkheid om de emoties, gevoelens, stemmingen, wederzijds begrip met een partner te begrijpen zonder woorden te gebruiken.
- Woon minimaal twee mensen bij. Taken worden op vellen vastgelegd (bijvoorbeeld "lach om iets ...", "geef iets op ...", enz.). Deelnemers nemen beurtelings opdrachten. Denk niet na over de geschreven oplossing. Deelnemers gebruiken alles behalve verbale communicatie. Zo maakt deze oefening het mogelijk om je emoties duidelijk uit te drukken.
Dus non-verbale communicatiemiddelen hebben een speciale betekenis in vergelijking met verbale communicatie. Door deze taal te leren, zult u meer gedetailleerde informatie over uw gesprekspartner kunnen leren.