Toegeeflijkheid

Weet je hoe je je kind ongelukkig kunt maken? De zekerste manier is om hem niets te weigeren. Natuurlijk is deze benadering het gemakkelijkst, en veel ouders kiezen ervoor, excuses af te wijzen dat uiteindelijk alles zal passeren. Het kind raakt echter snel gewend aan het "goede" en in de loop van de tijd groeien zijn verlangens alleen maar. Velen van hen kun je mogelijk tevreden stellen, maar er zal een tijd komen dat je nee moet zeggen en dan zal er iets beginnen met die nachtmerrie, die vergiffenis wordt genoemd. Helaas zijn het in deze situatie vaak niet de schuld van de kinderen, maar van hun ouders. Dus wat is vrijheid en toegeeflijkheid?

Straffeloosheid kweekt toegeeflijkheid

Tegenwoordig zijn gevallen van toegeeflijkheid in ons leven voldoende. In de regel verklaren mensen die gewend zijn aan zo'n "gratis" levensstijl zichzelf "goden" en geloven dat ze niet gestraft moeten worden, omdat ze zogenaamd vrij zijn. Er zijn twee belangrijke redenen waarom mensen zich op deze manier gedragen:

  1. Gebrek aan intelligentie.
  2. Een bewust radicalisme.

Soms wordt vrijheid begrepen als toegeeflijkheid, maar in feite is het niet juist. Als je je een vijver voorstelt, is vrijheid het oppervlak, maar toelaten is de bodem. Ze zijn zo ver uit elkaar dat ze niet te vergelijken zijn. Toegeeflijkheid kweekt chaos en laat voor zichzelf de vernietiging, die vaak niet kan worden opgelost. Moeten we dan de vraag bespreken: "Wat kan het toestaan ​​van permissiviteit?"

In het leven van elke persoon komt een tijd waarin hij zijn eigen grenzen moet bepalen. Dit betekent absoluut niet dat je je eigen wetten moet opstellen en ernaar moet leven zonder de algemeen aanvaarde regels te kennen. Integendeel, het is noodzakelijk om normen te ontwikkelen die niet alleen voor u, maar voor de samenleving als geheel wenselijk zijn. En dan zal je geweten een indicator van oprechtheid en eerlijkheid worden.