Het Dunning-Krueger-effect

Het Dunning-Krueger-effect is een speciale cognitieve vervorming. Zijn essentie ligt in het feit dat mensen met een laag niveau van vaardigheden vaak fouten maken, en tegelijkertijd niet in staat zijn om hun fouten toe te geven - juist vanwege de lage kwalificaties. Ze beoordelen hun vaardigheden onredelijk hoog, terwijl degenen met een hoge kwalificatie de neiging hebben te twijfelen aan hun vaardigheden en anderen competenter te vinden. Ze hebben de neiging om te denken dat anderen hun capaciteiten zo laag inschatten als zijzelf.

Cognitieve vervormingen volgens Dunning-Kruger

In 1999 stelden wetenschappers David Dunning en Justin Krueger een hypothese voor over het bestaan ​​van dit fenomeen. Hun veronderstelling was gebaseerd op Darwin's populaire uitdrukking dat onwetendheid meer vertrouwen kweekt dan kennis. Een soortgelijk idee kwam eerder tot uiting door Bertrand Russell, die zei dat in onze tijd domme mensen vertrouwen uitstralen, en zij die veel begrijpen, zijn altijd vol twijfels.

Om de juistheid van de hypothese te verifiëren, gingen de wetenschappers de gebaande paden op en besloten ze een reeks experimenten uit te voeren. Voor de studie kozen ze een groep psychologiestudenten aan de Cornell University. Het doel was om te bewijzen dat het incompetentie was op welk gebied dan ook, wat dan ook, dat zou kunnen leiden tot overmatig zelfvertrouwen. Dit is van toepassing op elke activiteit, of het nu gaat om studeren, werken, schaken of het begrijpen van de gelezen tekst.

De conclusies over incompetente mensen waren als volgt:

Het is ook interessant dat ze als gevolg van training kunnen realiseren dat ze voorheen incompetent waren, maar dit geldt zelfs in gevallen waarin hun werkelijke niveau niet is toegenomen.

De auteurs van de studie kregen een prijs voor hun ontdekking en later werden andere aspecten van het Kruger-effect onderzocht.

Dunning-Krueger-syndroom: kritiek

Het Danning-Krueger-effect klinkt dus als volgt: "Mensen met een laag niveau maken verkeerde conclusies en nemen niet-succesvolle beslissingen, maar ze zijn niet in staat om hun fouten te realiseren vanwege hun lage kwalificatieniveau."

Alles is vrij eenvoudig en transparant, maar zoals altijd gebeurt in soortgelijke situaties, werd de verklaring geconfronteerd met kritiek. Sommige wetenschappers hebben verklaard dat er geen speciale mechanismen zijn en kunnen zijn die fouten in het zelfrespect veroorzaken. Het ding is. Dat absoluut elke persoon op aarde zichzelf als iets beter dan gemiddeld beschouwt. Het is moeilijk om te zeggen dat dit een adequate zelfevaluatie is voor een naaste persoon, maar voor de slimste is dit de minste van wat binnen het kader van de juiste kan zijn. Hieruit voortgaande blijkt dat incompetente overschatting, en de bevoegde geven alleen hun niveau af omdat ze zichzelf allemaal volgens één schema evalueren.

Bovendien werd gesuggereerd dat iedereen te eenvoudige taken kreeg en dat de slimme niet in staat was hun macht te beoordelen, en niet erg slim - om bescheidenheid te tonen.

Hierna begonnen wetenschappers actief hun hypothesen opnieuw te controleren. Ze boden studenten aan hun resultaat te voorspellen en gaven hen een moeilijke taak. Om te voorspellen was het noodzakelijk om een ​​niveau ten opzichte van anderen te hebben en het aantal juiste antwoorden. Verrassend genoeg werd de aanvankelijke hypothese in beide gevallen bevestigd, maar de excellente studenten geraden het aantal punten, en niet hun plaats in de lijst.

Andere experimenten werden uitgevoerd waaruit ook bleek dat de Dunning-Krueger-hypothese in verschillende situaties waar en eerlijk is.