Door de eeuwen heen hebben mensen geprobeerd de levensprocessen uit te leggen en het begrip van het leven voor bepaalde patronen te verminderen. In de filosofie resulteerden deze pogingen in de vorming van wetten van de dialectiek, onderscheiden door hun universaliteit, standvastigheid en universaliteit.
Wat zijn de wetten van de dialectiek?
Voor het begrip van filosofen is de wet een stabiele verbinding en een kenmerk van de relatie tussen verschijnselen en processen. De wetten van de dialectiek hebben dergelijke hoofdkenmerken:
- Objectiviteit. Dialectische wetten zijn niet afhankelijk van de verlangens en acties van de mens.
- Materialiteit. Wetten markeren de essentie van een object of fenomeen.
- Herhaalbaarheid. De wet geeft alleen die verschijnselen en verbindingen aan die systematisch worden herhaald.
- De universaliteit. De wetten van de dialectiek in de filosofie wijzen op de reguliere verbindingen die kenmerkend zijn voor alle gevallen van een bepaald type.
- Veelzijdigheid. Wetten beschrijven verschillende gebieden van de werkelijkheid: samenleving, natuur, denken.
Wie ontdekte de wetten van de dialectiek?
De eerste ontwikkelingen op het gebied van dialectiek dateren uit de tijd van de oude staten: China, India en Griekenland. De oude dialectiek was niet gestructureerd en nauwkeurig, maar had op zichzelf het begin van een modern begrip van de wetten van het bestaan van het universum. Zenon Elea, Plato, Heraclitus en Aristoteles zijn de eerste pogingen om de wetten van de dialectiek te formuleren.
De belangrijkste bijdrage aan de vorming van dialectisch denken werd geleverd door Duitse filosofen. Een belangrijk onderdeel van de werken van Duitse auteurs, waaronder de drie wetten van de dialectiek van Hegel en de theorie van Kants kennis, zijn christelijke doctrines. De filosofie van die tijd was gebaseerd op het middeleeuwse begrip van de wereld en beschouwde de omringende werkelijkheid als een object van kennis en activiteit.
3 van de wet van de dialectiek
De ontwikkeling van elke persoon en de hele samenleving is onderworpen aan bepaalde regelmatigheden, die worden weerspiegeld in dialectische wetten, universeel en zonder beperkingen. Ze kunnen worden gebruikt in relatie tot elke samenleving, fenomeen, historisch moment, soort activiteit. De drie wetten van de dialectiek weerspiegelen de ontwikkelingsparameters en laten zien hoe de verdere beweging in de gekozen richting zal verlopen.
Er zijn dergelijke dialectische wetten:
- De wet van eenheid en worsteling van tegenstellingen. In het hart van ontwikkeling kan het tegenovergestelde begin liggen, waarvan de strijd leidt tot de ontwikkeling van energie en een stimulans is voor beweging.
- De wet van overgang van kwantitatieve veranderingen naar kwalitatieve veranderingen. Veranderingen in de hoeveelheid kunnen leiden tot het verschijnen van nieuwe kwaliteitskenmerken.
- De wet van ontkenning van ontkenning. De wet verklaart waarom ontwikkeling spiraalvormig is, niet horizontaal.
De wet van eenheid en worsteling van tegenstellingen
De eerste dialectische wet stelt dat alles ter wereld door twee tegengestelde principes gaat, die in antagonistische relaties met elkaar zijn. Dit begin heeft, hoewel ze zich verzetten, dezelfde aard. Bijvoorbeeld: dag en nacht, koude en hitte, duisternis en licht. De eenheid en strijd van tegendelen is een belangrijk onderdeel van de beweging naar voren. Dankzij het ontvangt de wereld om ons heen energie voor bestaan en activiteit.
De strijd van antagonistische krachten kan anders zijn. Soms is het gunstig voor beide partijen en krijgt het de vorm van samenwerking. Tegelijkertijd kan de ene kant altijd verlies lijden. In een ander geval kunnen de tegenkrachten vechten totdat een van hen volledig is vernietigd. Er zijn andere soorten interactie van tegenstellingen, maar het resultaat is altijd hetzelfde: de ontwikkeling van energie voor de ontwikkeling van de omringende wereld.
De wet van de dialectiek - de kwantiteit gaat in kwaliteit
De tweede wet van de dialectiek legt de nadruk op kwalitatieve en kwantitatieve kenmerken. Hij zegt dat alle veranderingen plaatsvinden in een bepaald stadium van accumulatie van kwantitatieve kenmerken. Ongunstige kwantitatieve accumulatie resulteert in scherpe kwalitatieve veranderingen die leiden tot een nieuw ontwikkelingsniveau. Kwalitatieve en kwantitatieve veranderingen kunnen verschillende keren worden herhaald, maar op een bepaald punt overschrijden ze de grenzen van bestaande verschijnselen of processen en leiden ze tot veranderingen in het coördinatensysteem zelf.
De wet van ontkenning van ontkenning
De wet van ontkenning van ontkenning in de filosofie is gebaseerd op een tijdschema. Alles in de wereld bestaat alleen tot het nieuw is. Verouderde dingen, objecten en verschijnselen worden vervangen door nieuwe, wat leidt tot ontwikkeling en vooruitgang. In de loop van de tijd worden nieuwe trends ook overbodig en vervangen door modernere. Dit zorgt voor continue verbetering en verbetering. In dit geval is ontwikkeling verzekerd door continuïteit en is het een spiraal.
4 de wet van de dialectiek
De basiswetten van de dialectiek zijn universeel en zijn bedoeld om de ontwikkeling van de natuur en de socio-economische formatie te verklaren. Drie dialectische wetten werden geformuleerd door filosofen in de Middeleeuwen en hielpen de aard van beweging en ontwikkeling te begrijpen. Sommige filosofen en sociologen van onze tijd geloven dat de bestaande principes en wetten van de dialectiek niet volledig het beeld van ontwikkeling weergeven. Hoewel er nieuwe wetten worden ontwikkeld, geloven de meeste filosofen dat de vierde regel geen wet van dialectiek is, omdat deze de bestaande drie wetten snijdt.
De wetten van de dialectiek omvatten de volgende wetten:
- De wet van onderlinge verwevenheid van kwantitatieve, goedaardige en kwaadaardige veranderingen.
- De wet van de transformatie van kwaliteit naar het tegenovergestelde.
- De wet van goddelijke gelijkenis.
De wetten van de dialectiek zijn voorbeelden
Dialectische wetten zijn universeel en kunnen op verschillende gebieden worden toegepast. Laten we voorbeelden noemen van drie dialectische wetten uit verschillende sferen van leven en natuur:
- De wet van eenheid en worsteling van tegenstellingen. Een sprekend voorbeeld zijn sportwedstrijden waarbij teams hoge resultaten proberen te behalen, maar concurrenten zijn.
- De wet van overgang van kwantitatieve veranderingen naar kwalitatieve veranderingen. Een groot aantal voorbeelden ter bevestiging van deze wet kan worden gevonden in de economische en politieke sfeer. Kleine veranderingen in de politieke structuur van het land kunnen uiteindelijk leiden tot een verandering in de sociale orde.
- De wet van ontkenning van ontkenning. De verandering van generaties is een nauwkeurig en begrijpelijk voorbeeld van deze wet. Elke volgende generatie probeert meer progressief te zijn en dit proces houdt nooit op.