Bewustzijn en taal in de filosofie

Mee eens, soms zijn er momenten dat je in de gedachten van je gesprekspartner wilt kijken om meteen zijn ware gezicht te zien. In de filosofie zijn de begrippen bewustzijn en taal nauw verwant, en dit suggereert dat je de innerlijke wereld van een persoon kunt leren door te analyseren wat hij zegt en hoe.

Hoe is bewustzijn en taal verbonden?

Taal en menselijk bewustzijn hebben een directe invloed op elkaar. Bovendien kunnen ze leren omgaan met. Dus, door hun spraakgegevens te verbeteren, maakt de persoon positieve veranderingen in zijn eigen geest, namelijk het vermogen om objectief informatie te bevatten en beslissingen te nemen.

Merk op dat lang geleden in de filosofie, denkers als Plato, Heraclitus en Aristoteles de relatie tussen bewustzijn, denken en taal bestudeerden. In het oude Griekenland werden deze laatste als één geheel beschouwd. Niet tevergeefs, want dit werd weerspiegeld in een dergelijk concept als "logos", wat letterlijk betekent "het denken is onafscheidelijk met het woord". De school van idealistische filosofen beschouwde het hoofdprincipe, dat zegt dat het denken, als een afzonderlijke eenheid, niet verbaal kan worden uitgedrukt.

Aan het begin van de 20e eeuw. er is een nieuwe richting, de 'filosofie van de taal', volgens welke het bewustzijn de perceptie van de wereld van een persoon, zijn spraak en, bijgevolg, de communicatie met anderen beïnvloedt. De grondlegger van deze trend is de filosoof Wilhelm Humboldt.

Op dit moment zoeken niet een dozijn wetenschappers naar nieuwe verbanden tussen deze concepten. Recente medische onderzoeken hebben aangetoond dat ieder van ons in zijn denken visuele 3D-beelden gebruikt, oorspronkelijk gevormd in bewustzijn. Hieruit kan worden geconcludeerd dat het de laatste is die het hele denkproces naar een bepaalde stroom regisseert.

Bewustzijn en taal in de moderne filosofie

De moderne filosofie houdt zich bezig met de studie van problemen die verband houden met de studie van de verbinding tussen het menselijke denken , de taal en de kennis van de omringende realiteit. Dus in de 20e eeuw. er is een taalfilosofie die zich bezighoudt met de studie van de structuur van de taal, de gedachte die kan breken met de echte wereld, maar het blijft een onafscheidelijk deel van de taal.

De dialectische filosofie beschouwt deze twee concepten als een historisch en sociaal fenomeen, waardoor de ontwikkeling van de taalstructuur een weerspiegeling is van de ontwikkeling van het denken, het bewustzijn van elke persoon.