Theorie van Freud

Sigmund Freud (beter om 'Freud' uit te spreken) - een bekende Oostenrijkse psychiater en psychoneuroloog was bezig met een gedetailleerde studie van iemands persoonlijkheid.

Theorie van het onbewuste

Sigmund Freud is de grondlegger van de theorie en praktijk van de psychoanalyse, de kern van deze doctrine is het concept van het onbewuste. De basis van de persoonlijkheidstheorie , gecreëerd door Freud, stelt een structureel model op drie niveaus voor. Volgens het algemene schema is de persoonlijkheid een verzameling van het onderbewustzijn ("het"), bewustzijn ("ik") en superbewustzijn ("super-ik"). Alle gevoelens, gedachten, aspiraties, acties en acties van een persoon worden bepaald door het werk van zijn onderbewustzijn, dat de oudste en machtigste afdeling van de menselijke psyche is, en daarin regeert het irrationele en tijdloze. Hier, alsof het licht niet brandt. Aangenomen wordt dat de twee belangrijkste drijvende krachten in de ontwikkeling en het leven van het individu het Libido zijn ("Het streven naar het leven") en Mortido ("Het streven naar de dood" - het idee van Mortido werd niet door Freud zelf ontwikkeld, maar door hem geaccepteerd).

Tussen de drie delen van de persoonlijkheid (met andere woorden, de niveaus of delen van de psyche) kunnen zich conflicterende relaties voordoen, die de bron zijn van alle mentale problemen van de mens.

Hoe psychologische problemen op te lossen?

Fixatie en lusvorming over deze problemen kan iemand ertoe brengen pathologische situaties op te lossen, wat voor hem vanzelfsprekend wordt. En dit betekent dat het individu zeer ernstige psychische problemen heeft (die in sommige gevallen als ziekten kunnen worden beschouwd). Om mensen van deze problemen te bevrijden en geestesziekten te behandelen, wordt gesuggereerd door het uitvoeren van praktisch psychoanalytisch werk dat diagnostiek omvat, onder meer door persoonlijke gesprekken met behulp van de methode van vrije associaties en behandeling met de hulp van terugkeer en nieuwe verblijfplaats van de belangrijkste psychotrauma-evenementen die de ontwikkeling van de persoonlijkheid en menselijk leven. Als gevolg van dergelijke gebeurtenissen is een persoon onderworpen aan psychoanalyse bevrijd van onbewuste complexen. Hij kan nu een nieuw leven beginnen zonder mentale afwijkingen en pathologische gewoonten.

Over dit fundamentele deel van de oorspronkelijke psychoanalyse is de psychoseksuele theorie van Freud gebaseerd, waarin alle relaties tussen mensen (en niet alleen seksuele) worden uitgelegd met onbewuste verlangens en aspiraties, die goed geïllustreerd kunnen worden door oude Griekse mythen.

De betekenis van Freud's theorie

Vervolgens werden de theorieën van Freud kritisch heroverwogen door zijn slimste leerling CG Jung. Dit feit zelf rapporteert de juistheid van een dergelijke representatie in de psychoanalyse als "Oedipus-complex".

Freud bezit onder andere de toewijzing van specifieke fasen van psychoseksuele persoonlijkheidsontwikkeling (ook in de kindertijd), de ontdekking van de beschermende mechanismen van de psyche, de ontdekking van het fenomeen psychologische overdracht en tegenoverdracht, en de ontwikkeling van dergelijke specifieke en volledig effectieve therapeutische technieken als de methode van vrije associaties en de interpretatie van dromen.

De ideeën en psychologische theorieën van Sigmund Freud hadden een significante invloed op de hele verdere ontwikkeling van psychologie, geneeskunde, psychiatrie en ook dergelijke fundamentele wetenschappen als filosofie, sociologie, antropologie. De ideeën en opvattingen over de menselijke natuur, voorgesteld door Freud, waren voor hun tijd revolutionair en innovatief. Ze veroorzaakten een enorme wetenschappelijke en algemene culturele weerklank, beïnvloedden de ontwikkeling van literatuur en kunst. Op dit moment zijn verschillende neo-freudiaanse scholen breed vertegenwoordigd in de theoretische en praktische psychologie, de basisbases gaan naar de klassieke psychoanalyse.