Welke soorten van de ziekte is het gebruikelijk om toe te wijzen?
Afhankelijk van het ontwikkelingsmechanisme houden artsen zich meestal aan de volgende classificatie van nefrosclerose:
- Primair - ontstaat als gevolg van verstoring van het bloedtoevoer naar de nieren (het wordt voornamelijk waargenomen bij hypertensie, atherosclerose).
- Secundair - begeleidt de bestaande nierziekte (nefritis, congenitale anomalie van nierontwikkeling, enz.).
Hoe manifesteert nefrosclerose zich?
Het probleem van het tijdig initiëren van het therapeutische proces voor deze overtreding bestaat allereerst uit een ongemakkelijke en soms onmogelijke vroege diagnose van de ziekte.
In de regel leren patiënten na het onderzoek over de aanwezigheid van de stoornis. Veranderingen in de eerste plaats worden waargenomen in de urine ( nocturie, proteïne, erythrocyten, afname van de dichtheid van urine, enz.). Klinische symptomen van de ziekte komen pas na verloop van tijd tot uiting: zwelling van het gezicht, handen, voeten, overtreding van het plassen.
Hoe wordt niernefrosclerose behandeld?
Therapeutische maatregelen voor deze overtreding worden niet altijd uitgevoerd in een ziekenhuis. In de regel is ziekenhuisopname vereist in ernstige gevallen, met de ontwikkeling van nierfalen of de vorming van een kwaadaardige tumor.
De basis van de behandeling is hypotensieve en diuretica, die zijn ontworpen om de nieren te verlichten. Patiënten wordt geadviseerd zich te houden aan een speciaal dieet, waarbij zout en eiwitten in het dieet worden beperkt. Regelmatige monitoring van de nieren in de dynamiek (dagelijkse diurese wordt geëvalueerd, periodiek uitvoeren van echografie).
Wat zijn de gevolgen van de ziekte?
Vaak leidt de ziekte tot gedecompenseerde arteriële hypertensie, waardoor:
- beroerte;
- verstoring van de linkerventrikel van het hart;
- Atrofie van de oogzenuw (soms complete blindheid), netvliesloslating.
Bij langdurige afwezigheid van behandeling ontwikkelt zich chronisch nierfalen, waarvoor hemodialyse nodig is .