Communicatie is een noodzakelijk onderdeel voor de succesvolle vorming van een persoon in de samenleving. De eerste interactie vindt plaats in het gezin van de ouders, waar het kind een evaluatie van zichzelf krijgt, zijn gedrag door familieleden, leert emoties en gevoelens te lezen - op basis hiervan worden mechanismen gevormd voor een effectieve of niet-constructieve interactie met mensen.
Wat is een interactie?
George G. Mead - Amerikaanse socioloog en filosoof introduceerde het begrip interactie in de jaren zestig. Mead geloofde dat de ene persoon om de ander te begrijpen, het belangrijk is om te begrijpen wat hij doet, welke praktijken hij doet. Interactie is de interactie tussen mensen, inclusief wederzijdse beïnvloeding tijdens gezamenlijke activiteiten. Tijdens de interactie gebeurt:
- uitwisseling van ervaringen, meningen;
- het bereiken van wederzijds begrip;
- een enkele lijn van planning of strategie opbouwen;
- zichzelf worden in de plaats (rol) van de partner (zie situaties door de ogen van een ander);
- in het geval van inefficiënte interactie, conflicten en concurrentie.
Wisselwerking in de sociologie
Sociale interactie is de interactie van mensen, uitgevoerd op de micro (familie, vrienden, werk collectief) en het macroniveau (sociale structuren en de samenleving als geheel) en omvat de uitwisseling van symbolen, ervaring en praktische ervaring. De essentie van de interactie ligt in het contact tussen mensen en is gebouwd op basis van de individuele kenmerken van elk subject, de gedragslijn, de tegenstellingen die ontstaan tijdens de communicatie. Pitirim Sorokin (socioloog) identificeerde verschillende sterke punten in sociale interactie:
- Voor interactie zijn minimaal 2 mensen nodig.
- Tijdens communicatie wordt overal aandacht aan besteed: gebaren, gezichtsuitdrukkingen, acties - dit helpt de ander beter te voelen.
- Gedachten, gevoelens, meningen moeten resoneren met alle deelnemers in het proces van interactie.
Interactie in de psychologie
Het eerste model voor interactie met mensen voor een persoon is het gezin. Binnen de familiekring, in situaties van gezamenlijke activiteit tijdens geslachtsgemeenschap, wordt het 'ik' van het kind aan het worden. De persoonlijkheid wordt gevormd door het prisma van de perceptie van zichzelf door anderen en de gedragsreacties die ontstaan als reactie op zijn activiteiten. Interactie in de psychologie is een concept gebaseerd op de opvattingen van D.Mid en zijn theorie van 'symbolisch interactionisme' die uit het raamwerk van het behaviorisme naar voren komt. De socioloog hechtte groot belang aan de uitwisseling van symbolen (gebaren, houdingen, gezichtsuitdrukkingen) tussen de interactiepartijen.
Typen interactie
In gezamenlijke sociale activiteiten zijn mensen op elkaar gericht en effectieve interactie veronderstelt een hoge "significantie" van de ander als persoon. Ineffectief - elk onderwerp in het communicatieproces is alleen op zichzelf gefixeerd en probeert het niet te begrijpen, te voelen. Wederzijds voordelige samenwerking en partnerschap met een dergelijke interactie zijn onwaarschijnlijk. Typen interacties kunnen worden ingedeeld op basis van het type effect: verbaal en non-verbaal.
Verbale (spraak) interactie omvat mechanismen:
- Spraakbeïnvloeding (timbre, tone of voice, expressiviteit van spraak).
- Overdracht, uitwisseling van informatie, ervaring.
- Reactie op de ontvangen informatie (de verklaring van de houding of relatie, mening).
Non-verbale (non-verbale) interactie wordt veroorzaakt door een tekensysteem van communicatie - door nabijheid:
- Stel getoond door de partner: gesloten-openheid, ontspanningsspanning.
- Positie in de ruimte is het veroveren van grondgebied (lay-out documenten, objecten rond de tafel) of gebruik een minimum aan ruimte.
- Aanpassing en synchronisatie van de partner voor interactie in gebaren, gezichtsuitdrukkingen, lichaamshoudingen.
Interactie en communicatie
Communicatie als een interactie bevat educatieve, regelgevende en evaluerende functies en stelt mensen in staat om hun gezamenlijke activiteiten te organiseren met het bereiken van hun doelen. Communicatie is nauw verwant aan interactie, is een van zijn componenten samen met perceptie (perceptie) en vertrouwt op dezelfde mechanismen (verbaal, non-verbaal) in het communicatieproces. Verschillen tussen communicatie en interactie:
- Een communicator kan niet alleen een persoon zijn, maar ook media, elk tekensysteem (verkeersborden) van een boek.
- Het doel van communicatie is de overdracht van informatie, zonder de mogelijke ontvangst van feedback (gevoelens van anderen mogen niet in aanmerking worden genomen)
Interactie en manipulatie
Interactie in communicatie is altijd een wederzijdse invloed op elkaar. Als gevolg van interpersoonlijke interactie, verandert een persoon, wordt verrijkt door betekenissen. Vaak kan in het proces van communicatie niet zonder manipulatie. In de moderne wereld zijn manipulatieve technieken , als een instrument van invloed, gebruikelijk in het bedrijfsleven, de consumentenmarkt. Manipulatie suggereert, in tegenstelling tot de interacties:
- verborgen controle van een persoon tegen zijn wil (suggestie, begeleiding van trance);
- enscenering van een partner, een gesprekspartner in een afhankelijke positie (spelen met gevoelens van angst, schuld of verlangens)
- het gebruik van vleierij en vleierij in spraak.