Bronchitis is vrij ernstig en tegelijkertijd een veel voorkomende ziekte. Veel mensen verzuimen om een arts te raadplegen voor deze ziekte, vertrouwend op hun eigen ervaring en het beoefenen van zelfmedicatie. Men moet echter weten dat bronchitis kan leiden tot ernstige complicaties bij een vroegtijdige of foute behandeling of in een chronische vorm. Patiënten zoeken daarom vaak medische hulp als de longen betrokken zijn bij het ontstekingsproces en er is een meer gecompliceerde behandeling nodig.
Obstructieve bronchitis is een van de soorten bronchitis waarbij het ontstekingsproces in het slijmvlies van de bronchiën gepaard gaat met een vernauwing van hun lumen (obstructie) en een overtreding van de passage van lucht. Dit komt door verhoogde sputumvorming of bronchospasmen. De meest voorkomende oorzaak van de ziekte is een virale infectie, maar het kan ook worden veroorzaakt door pathogene bacteriële flora en de effecten van verschillende allergenen.
De belangrijkste symptomen van obstructieve bronchitis:
- moeite met in- en uitademen;
- piepende ademhaling bij het ademen;
- een sterke hoestaanval - droog of met het vertrek van geelachtig slijm;
- verhoogde lichaamstemperatuur;
- kortademigheid.
Bij snelle progressie van het proces kunnen er tekenen zijn van ademhalingsinsufficiëntie:
- cyanose of bleekheid van de huid;
- een toename van de borst in de anteroposterior-maat;
- tachycardie;
- misselijkheid;
- verlies van bewustzijn.
Deze aandoening vereist dringende medische hulp.
Diagnose van obstructieve bronchitis
Om het juiste behandelingsprogramma te selecteren, zijn een aantal diagnostische activiteiten vereist, waaronder:
- lichamelijk onderzoek (onderzoek van de slijmvliezen van de orofarynx, percussie, auscultatie, enz.);
- X-ray van de longen - om longlesies uit te sluiten;
- spirometrie - meting van volume-indicatoren van externe ademhaling;
- pikfloumetriya - een methode voor het beoordelen van de mate van vernauwing van de bronchiën door het expiratoire debiet te meten;
- pneumotachografie - een onderzoek naar ademhalingsmechanica, gebaseerd op het registreren van de bewegingssnelheid en het volume van geïnhaleerde en uitgeademde lucht;
- bronchoscopie - onderzoek van bronchiale mucosa met sputumcollectie voor analyse;
- bloed- en urinetests, etc.
Behandeling van obstructieve bronchitis
Behandeling van ongecompliceerde obstructieve bronchitis wordt thuis uitgevoerd. De belangrijkste vereisten tijdens de behandelingsperiode:
- zorgen voor volledige rust;
- Blijf binnen met schone koele lucht met een normale luchtvochtigheid (niet minder dan 50%);
- veelvuldig en overvloedig drinken.
Medicamenteuze therapie is allereerst gericht op het herstellen van de bronchiale doorgankelijkheid, het vergroten van hun lumen en het verbeteren van de bloedcirculatie daarin. In de regel zijn de belangrijkste geneesmiddelen bij de behandeling van de ziekte:
- spasmolytische en bronchodilaterende middelen (voor inwendige toediening of in de vorm van inhalaties);
- mucolytics;
- ontstekingsremmende en antipyretische middelen;
- corticosteroïde preparaten in de vorm van inhalatie (volgens indicaties).
Antivirale middelen kunnen ook worden voorgeschreven, en voor bacteriële obstructieve bronchitis of wanneer een bacteriële infectie met gemarkeerde manifestaties is bevestigd, antibiotica. Als obstructieve bronchitis wordt veroorzaakt door niet-infectieuze oorzaken, kunnen anti-allergische geneesmiddelen worden voorgeschreven. Antitussiva worden alleen voorgeschreven voor een obsessieve hoest ('s nachts).
Fysiotherapie wordt voorgeschreven om sputumontlading en ventilatie van de longen te vergemakkelijken:
- UHF-therapie;
- elektroforese;
- aeroionotherapy;
- trillingsmassage van de thorax;
- ademhalingsgymnastiek, etc.
In de meeste gevallen reageert obstructieve bronchitis goed op de behandeling.
Maatregelen om obstructieve bronchitis te voorkomen:
- afwijzing van slechte gewoonten;
- maatregelen om ARI te voorkomen;
- eliminatie van contact met allergenen;
- behandeling van chronische infecties;
- immuniteit verhogen .