Er zijn een aantal ziekten van de speekselklieren, waarbij hun functie verstoord is. Alle ziekten van de speekselklieren kunnen worden onderverdeeld in soorten, afhankelijk van de locatie en het mechanisme van herkomst.
Ontstekingsziekten van de speekselklieren - sialadenitis
Meestal worden artsen geconfronteerd met inflammatoire ziekten van de speekselklieren. In de geneeskunde werden ze sialadenieten genoemd. De oorzaak van hun optreden zijn bacteriële en virale infecties:
1. Acute sialadenites:
- acute virale ziekten die meestal de speekselklieren van de parotis aantasten en worden veroorzaakt door virussen van de bof (bof), influenza;
- acute bacteriële ziekten die pathogene bacteriën veroorzaken die het lichaam binnendringen na infectieziekten of chirurgische ingrepen;
- acute ontstekingsziekte veroorzaakt door vreemde materie, die het speekselkanaal blokkeert.
2. Chronische niet-specifieke ziekten van de speekselklieren:
- chronische ziekte (sialodohitis), die langzaam vordert, die de speekselkanalen beïnvloedt;
- de vorming van stenen in de kanalen van de speekselklieren leidt tot een ziekte die bekend staat als speekselklierziekte ;
- tegen de achtergrond van verergering van hypertensie of diabetes mellitus, verschijnt chronische sialadenitis, die wordt verergerd samen met de belangrijkste ziekten.
Reactieve dystrofische ziekten van speekselklieren - sialose
De reactief-dystrofische ziekte van de speekselklieren ontwikkelt zich als een resultaat van pathologische processen in het spijsverteringsstelsel, zenuwstelsel, endocriene en andere systemen van het lichaam. In de geneeskunde staat deze aandoening bekend als sialose. Het wordt vaker gedetecteerd bij patiënten na 40 jaar, zowel bij mannen als bij vrouwen. Het veroorzaakt een toename van de speekselklieren en / of een schending van hun functie. Altijd gepaard met ziekten zoals:
- Syndroom van Sjögren ;
- De ziekte van Mikulich, etc.
Bij de reactief-dystrofische ziekte van de speekselklieren kan de patiënt hypersalivatie of hyposalivatie ervaren, dat wil zeggen een toegenomen of verminderde speekselafscheiding. Dit komt door verschillende ziekten van systemische aard en vereist aanvullend onderzoek.