Valocordin is een combinatiegeneesmiddel, dat een van de populairste geneesmiddelen is. Oorspronkelijke geneeskunde Valocordin verscheen in 1963 in de USSR, daarna brachten ze geneesmiddelen uit met een vergelijkbaar effect en dezelfde samenstelling - Corvalol en Valoserdin. Overweeg waar Valocordin mee helpt, hoe u het correct kunt toepassen en welke contra-indicaties er zijn voor dit middel.
Structuur en vorm van Valocordin
De medicinale vorm van Valocordinum is een druppel voor orale toediening, wat een heldere vloeistof is met een kenmerkende uitgesproken geur verpakt in een flacon van een druppelaar. De samenstelling van het medicijn omvat de volgende stoffen:
- fenobarbital;
- ethylbromizovalerianaat;
- pepermuntolie ;
- hop olie;
- ethanol (96%);
- gezuiverd water.
Indicaties voor gebruik Valocordina
Het medicijn wordt aanbevolen als de volgende aandoeningen en ziekten worden gedetecteerd:
- slapeloosheid (moeilijk in slaap vallen);
- kardialgiya;
- sinustachycardie;
- neurotische toestanden, vergezeld van angst en prikkelbaarheid;
- hypochondrisch syndroom;
- vegetatieve labiliteit;
- arteriële hypertensie (beginfase);
- spasme van de musculatuur van de organen van het maagdarmkanaal (darm, galkoliek).
Farmacologische werking Valocordina
Actieve bestanddelen van het medicijn Valocordin hebben het volgende therapeutische effect op het lichaam:
- vermindering van opwinding van het centrale zenuwstelsel;
- vermindering van angst en angst;
- verlichting van het begin van natuurlijke slaap;
- verbetering van de hartactiviteit;
- eenvoudige hypotensieve actie;
- reflex vasodilator actie;
- verwijdering van spasmen van gladde spieren (spieren van inwendige organen en bloedvaten);
- gemakkelijk analgetisch en versterkend effect.
Het is vermeldenswaard dat Valocordin bij verhoogde druk niet kan worden aanbevolen als monotherapie. Dit medicijn is niet ontworpen om de bloeddruk te reguleren, maar vanwege vasodilaterende en kalmerende effecten wordt na het innemen van Valocordin een lichte drukverlaging bereikt.
Het is ook bekend dat Valocordinum een folk remedie tegen herpes is. Ze smeren de huiduitslag, wat helpt de genezing te versnellen.
Hoe Valocordinum te nemen?
Het medicijn wordt vóór de maaltijd ingenomen, verdund met een kleine hoeveelheid water. De dosering en de duur van de toediening worden individueel bepaald door de arts. In de meeste gevallen wordt het medicijn aangeraden om driemaal daags 15 tot 20 druppels te nemen en als het moeilijk is om in slaap te vallen, kan de dosis worden verhoogd tot 30 druppels.
Bijwerkingen van Valocordin
Wanneer Valocordin gedurende de dag wordt ingenomen, kunnen dergelijke bijwerkingen optreden zoals slaperigheid, lichte duizeligheid en een afname van de reactiesnelheid. In zeldzame gevallen zijn er huidreacties, spijsverteringsstoornissen.
Bij langdurig gebruik van het medicijn in grote doses is het mogelijk om drugsverslaving en chronische intoxicatie te ontwikkelen met broom dat vrijkomt en zich ophoopt in het lichaam als gevolg van de absorptie van ethylbromizovalerianaat. Broomvergiftiging komt tot uitdrukking in manifestaties als apathie, depressieve stemming, ontsteking van het neusslijmvlies en conjunctiva van de ogen, verminderde coördinatie van bewegingen, verwarring, enz.
Overdosering van Valocordin leidt tot ernstige slaperigheid, duizeligheid, in ernstige gevallen - tot een sterke drukdaling, bewustzijnsstoornissen en ademhaling.
Contra-indicaties voor het gebruik van Valocordinum
Het geneesmiddel mag niet worden ingenomen als er:
- overgevoeligheid voor de componenten van het geneesmiddel;
- ernstige schendingen van lever en nieren;
- zwangerschap en borstvoeding.
Het wordt niet aanbevolen om het medicijn te nemen tijdens het besturen van de auto en in andere gevallen waar een hoge concentratie van aandacht vereist is. Ook, volgens de instructies voor het gebruik van Valocordin, kan het niet worden gecombineerd met andere tabletten of druppels die een sedatief effect hebben, zonder medische afspraak.