Japanese Mythology - Gods and Demons

Tegelijkertijd is de Japanse mythologie interessant en onbegrijpelijk voor velen, waaronder veel heilige kennis, overtuigingen, tradities van Shinto en Boeddhisme. In het pantheon is er een groot aantal goden die hun functies vervullen. Een aanzienlijk aantal bekende en demonen, waarin mensen geloven.

Pantheon van de Japanse goden

De kern van de mythen van dit Aziatische land is het Shintoïsme - het "pad van de goden", dat in de oudheid verscheen en het is eenvoudigweg onmogelijk om de exacte datum te bepalen. Mythologie van Japan is uniek en uniek. Mensen aanbaden verschillende spirituele essenties van de natuur, plaatsen en zelfs levenloze objecten. De goden kunnen slecht en aardig zijn. Het is vermeldenswaard dat hun namen vaak complex en soms te lang zijn.

Japanse zonnegodin

Voor het hemelse lichaam antwoordt de godin Amaterasu Omikami, en in vertaling wordt haar naam "de grote godin die de hemelen verlicht" genoemd. Volgens overtuigingen is de zonnegodin in Japan de voorouder van de grote keizerlijke familie.

Er wordt aangenomen dat Amaterasu de Japanners de regels en geheimen van de technologie van het verbouwen van rijst en het verkrijgen van zijde door het gebruik van een weefgetouw heeft verteld.
Volgens de legende verscheen het uit de waterdruppels, toen een van de grote goden zich in de vijver waste.
De Japanse mythologie vertelt dat ze Susanoo's broer had, met wie ze trouwde, maar hij wilde naar de wereld van de doden gaan om zijn moeder, dus begon hij de wereld van mensen te vernietigen, zodat andere goden hem zouden doden. Amaterasu was het gedrag van haar man zat en verstopte zich in een grot, waardoor alle contacten met de wereld werden onderbroken. Gods sluwheid slaagde erin haar uit het asiel te verleiden en terug te keren naar de hemel.

Japanse godin van genade

Een van de belangrijkste godinnen van het Japanse pantheon is Guanyin, ook wel de "Boeddhistische Madonna" genoemd. Gelovigen beschouwden haar als een geliefde moeder en goddelijke bemiddelaar, die niet vreemd was aan de alledaagse zaken van gewone mensen. Andere Japanse godinnen waren in de oudheid niet zo belangrijk.

Eer Guanyin, als een mededogende redder en godin van genade. De altaren werden niet alleen in tempels geplaatst, maar ook in huizen en bermperken.
Volgens bestaande legendes wilde de godin het koninkrijk der hemelen binnengaan, maar zij stopte bij de drempel en hoorde de roep van mensen die op aarde leven.
De Japanse godin van genade wordt beschouwd als de patrones van vrouwen, zeelieden, handelaars en ambachtslieden. Op zoek naar haar hulp en de eerlijke seks, die zwanger wil worden.
Vaak wordt Guanyin vertegenwoordigd met veel ogen en handen, die haar verlangen personifieert om andere mensen te helpen.

De Japanse god van de dood

Voor de andere wereld antwoordt Emma, die niet alleen een god van de macht is, maar ook een rechter van de doden, die de hel beheerst (in de Japanse mythologie, de jigoku).

Onder leiding van de god van de dood is een heel leger van geesten, die vele taken uitvoert, bijvoorbeeld, ze nemen de zielen van de doden na de dood weg.
Ze vertegenwoordigen hem als een grote man met een rood gezicht, ogen met een vaardigheid en een baard. De God van de dood in Japan is gekleed in traditionele Japanse kledij en op zijn hoofd is de kroon met de hiëroglief "koning".
In het moderne Japan is Emma de held van horrorverhalen die kinderen vertellen.

Japanse oorlogsgod

De beroemde krijger patroonheilige Hachiman is geen fictief personage, zoals hij werd gekopieerd van de echte Japanse krijger Oji, die het land regeerde. Voor zijn goede daden, trouw aan het Japanse volk en liefde voor veldslagen, werd besloten om hem een goddelijk pantheon te noemen.

Er zijn verschillende opties zoals de Japanse goden er uitzagen, dus Hatiman werd afgeschilderd als een bejaarde smid of, omgekeerd, een kind dat allerlei soorten hulp aan mensen verleende.
Ze beschouwen hem als de beschermer van de samurai, daarom wordt hij de god van pijl en boog genoemd. Zijn taak is om mensen te beschermen tegen verschillende levensplagen en oorlogen.
Volgens een van de legendes vertegenwoordigt Hatiman de samensmelting van de drie goddelijke wezens. Het zegt ook dat hij de beschermheilige van de keizerlijke familie was, dus het prototype wordt beschouwd als de heerser van Odzi.

De Japanse god van de donder

De patroon van bliksem en donder in de mythologie is Raydzin. In de meeste legendes wordt hij afgebeeld samen met de god van de wind. Ze beelden hem af omringd door trommels, waarin hij slaat, donderend makend. In sommige bronnen wordt het weergegeven als een kind of een slang. De Japanse god Raydzin is nog steeds de baas over de regen. Hij wordt beschouwd als het Japanse equivalent van een westerse demon of duivel.

Japanse vuurgod

Voor het vuur in het pantheon is de verantwoordelijke Kagutsuti. Volgens de legende verbrandde zijn moeder haar vlam toen zij werd geboren en stierf. De vader sneed uit wanhoop zijn hoofd af en verdeelde de overblijfselen vervolgens in acht gelijke delen, waarvan later vulkanen verschenen. Andere goden van Japan verschenen uit zijn bloed.

In de Japanse mythologie was Kagucuti een speciale eer en mensen aanbaden hem als de beschermheer van vuur en smeden.
Mensen waren bang voor de woede van de vuurgod, dus baden ze voortdurend tot hem en brachten verschillende geschenken mee, in de overtuiging dat hij ze thuis zou redden van vuren.
In Japan houden veel mensen nog steeds vast aan de traditie om eerder dit jaar de Hee-Matsuri-vakantie te vieren. Op deze dag is het nodig om een fakkel naar het huis te brengen, verlicht door het heilige vuur in de tempel.

Japanse god van de wind

Een van de oudste Shinto-goden die de aarde bewoonde vóór de komst van de mensheid wordt beschouwd als Fujin. Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in wat voor soort god in Japan verantwoordelijk was voor de wind, en hoe hij eruit zag, is het de moeite waard te weten dat hij vaak werd gezien als een gespierde man die altijd een enorme zak met winden op zijn schouders droeg en ze liepen over de grond wanneer hij opent het.

In de mythologie van Japan is er een legende dat Fujin voor het eerst winden losliet bij het aanbreken van de wereld om de mist te verdrijven en de zon de aarde kon oplichten en leven kon geven.
Aanvankelijk in de Japanse mythologie, hebben Fujin en zijn vriend, de god van de donder, betrekking op de krachten van het kwaad die zich verzetten tegen de Boeddha. Als gevolg van de strijd werden ze gevangen genomen en vervolgens berouw getoond en begonnen het goede te dienen.
De god van de wind heeft slechts vier vingers op zijn handen, die de richting van het licht symboliseren. Op zijn voeten heeft hij slechts twee vingers, die hemel en aarde betekenen.

Japanse watergod

Voor het waterbezit was Susanoo verantwoordelijk, wat al eerder is genoemd. Hij verscheen uit de waterdruppels en wordt verklaard door broer Amaterasu. Hij wilde de zeeën niet regeren en besloot naar de wereld van de doden te gaan om zijn moeder, maar om een spoor achter te laten, stelde hij voor dat zijn zuster kinderen ter wereld bracht. Daarna volbracht de Japanse god van de zee vele vreselijke dingen op aarde, bijvoorbeeld verwoeste kanalen in de velden, verontreinigde de heilige kamers enzovoort. Voor zijn daden werd hij verbannen door andere goden uit de hoge hemel.

Japanse god van het geluk

De lijst met zeven gelukgoden omvat Ebisu, die verantwoordelijk is voor geluk. Hij wordt ook beschouwd als de beschermheilige van vissen en werken, en ook de houder van de gezondheid van jonge kinderen.

Mythologie van het oude Japan bevat veel mythen en in één ervan wordt verteld dat Ebisu zonder been werd geboren, aangezien zijn moeder het huwelijksritueel niet observeerde. Bij de geboorte heette hij Hirako. Toen hij nog geen drie jaar oud was, werd hij weggevoerd naar zee en na enige tijd gooide hij Hokkaido aan de wal, waar hij de botten ophief en in een god veranderde.
Voor zijn goede wil noemden de Japanners hem 'een lachende god'. Zijn eer is elk jaar een festival.
In de meeste bronnen wordt hij gepresenteerd in een hoge hoed, met een hengel en een grote vis in zijn handen.

Japanse maangod

De heerser van de nacht en de satelliet van de aarde is Tsukiyemi, die in de mythologie soms wordt vertegenwoordigd door een vrouwelijke godheid. Er wordt aangenomen dat hij de macht heeft om de getijden te beheersen.

Mythen van het oude Japan verklaren het proces van het verschijnen van deze godheid op een andere manier. Er is een versie dat hij samen met Amaterasu en Susanoo verscheen tijdens het baden van Izanagi. Volgens andere informatie verscheen hij uit een spiegel van wit koper, die in de rechterhand een majestueuze god was.
De legendes zeggen dat de god van de maan en de godin van de zon samen leefden, maar op een dag reed mijn zus haar broer uit en zei hem weg te blijven. Hierdoor kunnen de twee hemellichamen elkaar niet ontmoeten, omdat de maan 's nachts schijnt. En de zon in de middag.
Er zijn verschillende tempels gewijd aan Tsukiyami.

De goden van geluk in Japan

In de mythologie van dit Aziatische land zijn er maar liefst zeven goden van geluk die verantwoordelijk zijn voor verschillende sferen die belangrijk zijn voor mensen. Vaak worden ze gepresenteerd in de vorm van kleine figuren die langs de rivier drijven. De oude Japanse goden van geluk hebben een verband met de opvattingen van China en India:

Ebisu is de enige god die van Japanse afkomst is. Over hem is hierboven verteld.
Hotey is een god van goede aard en mededogen. Velen wenden zich tot hem om hun gekoesterde verlangen te vervullen. Stel je hem voor als een oude man met een enorme buik.
Daikoku is een godheid van rijkdom die mensen helpt hun verlangen te vervullen. Hij wordt ook beschouwd als de verdediger van de gewone boeren. Vertegenwoordig het met een hamer en een zak rijst.
Fukurokuju is de god van wijsheid en een lang leven. Onder andere goden valt hij op met zijn hoofd buitensporig uitgestrekt.
Badzeiten is de godin van het geluk, die kunst, wijsheid en studie bevalt . Japanse mythologie is haar mooie meisje, en in haar handen heeft ze een nationaal Japans instrument - biwa.
Dzyurozin is de god van de levensduur en hij wordt beschouwd als een kluizenaar die voortdurend op zoek is naar het elixer van onsterfelijkheid. Vertegenwoordig hem als een oude man met een staf en een dier.
Bisyamontan is de god van voorspoed en materiële welvaart. Ze beschouwen hem als de beschermheilige van strijders, advocaten en artsen. Vertegenwoordig het in harnas en met een speer.

Japanse mythologie - demonen

Er is al gezegd dat de mythologie van dit land uniek en veelzijdig is. Er zitten ook duistere krachten in en veel Japanse demonen speelden een belangrijke rol in het leven van oude mensen, maar in de moderne wereld zijn sommige vertegenwoordigers van duistere krachten bang voor zowel kinderen als volwassenen. De beroemdste en interessantste zijn:

Demonen Ze zien eruit als mensen, maar alleen zij zijn enorm, met hoektanden, hoorns en rode huid. Hun analogen in Europa zijn duivels. Ze zijn erg sterk en worden afgesneden door de vijandige lichaamsdelen die ze zelf groeien. In de strijd gebruiken ze een ijzeren knots met spikes. Ze hebben het vermogen om mensen te worden. Er wordt aangenomen dat iemand die zijn woede niet onder controle heeft, in hen kan veranderen.

De demonenvos in de Japanse mythologie wordt Kitsune genoemd. Het wordt altijd weergegeven met één, vijf of negen staarten. Dit dier kan de vorm aannemen van een persoon, heeft grote kennis en magische vaardigheden. In sommige verhalen heeft Kitsune het vermogen om zich te vestigen in mensen, vuur te maken en de dromen van mensen in te gaan.

Omvat de bestiary van Japanse mythologie de stier-als hersenschim van Gyuki, die in watervallen en vijvers leeft. Ze valt mensen aan en drinkt hun schaduwen, wat leidt tot de dood van een persoon. Misschien is deze demon het gezicht van een mooie vrouw.