Osteoom van bot

Bot-osteoom is een tumor van botweefsel dat goedaardig is, nooit kwaadaardig en zich niet verspreidt naar omliggende weefsels. Osteomen ontwikkelen zich langzaam, zijn in de meeste gevallen enkelvoudig (met uitzondering van de ziekte van Gardner, waarbij meerdere laesies van schedelbotten worden waargenomen).

Gelokaliseerd hoofdzakelijk op het buitenoppervlak van botten, worden osteomen vaker gevormd op de tibiale, femorale, fibulaire, radiale, humerus. Ook vaak bevinden osteomen zich op de botten van de schedel (occipitale, pariëtale, frontale), op de wanden van de neusbijholten, op de kaken. Soms beïnvloeden osteomen de wervelkolom.

Oorzaken van osteoom van het bot

De exacte oorzaken van de ontwikkeling van deze pathologie zijn niet bekend, maar er zijn een aantal predisponerende factoren:

Classificatie van osteoma

Volgens de structuur worden de volgende soorten onderscheiden door osteoom:

Symptomen van botostoma

De klinische manifestaties van deze laesie zijn afhankelijk van de plaats van lokalisatie.

Osteomen gelokaliseerd aan de buitenkant van de schedelbeenderen zijn pijnloos en vertegenwoordigen dichte immobiele formaties die onder de huid kunnen worden afgetast. Als het osteoma zich in de schedel bevindt, kunnen de volgende symptomen optreden:

Gelegen op de neusbijholten, kunnen osteomen dergelijke symptomen veroorzaken:

Osteomen gelokaliseerd op de botten van de ledematen veroorzaken vaak pijn in het getroffen gebied, dat doet denken aan spierpijn.

Diagnose en behandeling van botostoma

Osteomen worden gediagnosticeerd door röntgenonderzoek of computertomografie. Als deze formaties asymptomatisch ontwikkelen, worden ze niet behandeld, alleen constant medisch toezicht is vereist. In andere gevallen wordt een chirurgische behandeling uitgevoerd om de tumor en een klein deel van het botweefsel rondom te verwijderen. Het opnieuw verschijnen van de tumor na een operatie is zeer zeldzaam.