Tot op heden draagt chronische endometriose terecht de titel van een van de meest sluipende en bijna onverklaarde vrouwelijke ziekten. Als je de statistieken gelooft, is hij degene die de derde plaats inneemt op de lijst van gynaecologische pathologieën. Door de complexiteit en de ernst ervan, is het de tweede alleen voor myomen van de baarmoeder en ontstekingsprocessen daarin.
Wat is deze ziekte?
Chronische endometriose van de baarmoeder is het proces van proliferatie van het klierweefsel van het geslachtsorgaan verder dan dat. Deze bijzondere "tentakels" bereiken gemakkelijk de eierstokken, de baarmoederbuis, de blaas, de endeldarm en andere, zelfs de meest afgelegen organen. Op hun nieuwe plek ondergaan deze niet-natuurlijke formaties dezelfde regelmatige veranderingen als de baarmoedermuren zelf, vooral als de menstruatieperiode aanbreekt.
Symptomen van chronische endometriose
Aanvankelijk gaat de ziekte niet gepaard met onaangename of ongewone sensaties, dus deze kan alleen worden gevonden bij het volgende onderzoek met een vrouwelijke arts. Maar er zijn betrouwbare tekenen van de aanwezigheid van deze pathologie in het lichaam van de vrouw:
- pijn in het bekken, die permanent of periodiek kan zijn, trekken of snijden;
- onbetwistbare tekenen van chronische endometriose van de baarmoeder worden als zeer pijnlijk beschouwd de eerste dagen van menstruatie;
- pijn in geslachtsgemeenschap;
- onaangename gewaarwordingen bij het urineren en ledigen van de darmen;
- overvloedige en zeer lange menstruatie;
- Miskramen en onvermogen om zwanger te raken, omdat chronische endometriose en zwangerschap niet volledig verenigbare concepten zijn.
Behandeling van chronische endometriose
Manieren om deze ziekte te elimineren kunnen worden onderverdeeld in medisch, chirurgisch en gemengd, maar de keuze van elk van deze is afhankelijk van veel nuances. Alvorens chronische endometriose te behandelen, zal de arts de aanwezigheid van bijkomende ziekten vaststellen, de medische geschiedenis van de patiënt bestuderen en aanvullende onderzoeken aanwijzen. In ieder geval is de behandeling niet alleen beperkt tot
Als de ziekte zonder duidelijke symptomen optreedt, worden er conservatieve methoden voor de eliminatie gebruikt. Een vrouw kan haar geslachtsfunctie behouden door hormonale medicijnen te gebruiken. Als dergelijke maatregelen niet het gewenste resultaat opleveren, is het de beurt aan orgaansparende of radicale chirurgische ingrepen, waarvan de keuze afhangt van de ernst van de toestand van de patiënt.