Tachycardie - Oorzaken

Tachycardie is een toename van de hartslagfrequentie van meer dan honderd slagen per minuut. Dit fenomeen kan fysiologisch zijn en kan worden waargenomen bij absoluut gezonde mensen in de volgende gevallen:

In deze gevallen bedreigt tachycardie de gezondheidstoestand niet en wordt het gevoeld als een "fladderend" van het hart, lichte onprettige gevoelens in het retrograde gebied. Als de tachycardie pathologisch is, dan gaat het gepaard met symptomen als:

Dan moet u zeker de oorzaak van de pathologie opzoeken en de behandeling starten.

Oorzaken van tachycardie

De oorzaken van het begin van tachycardie kunnen worden onderverdeeld in cardiaal en niet-cardiaal. De eerste groep bevat dergelijke factoren:

Niet-cardiale oorzaken van tachycardie bij jongeren kunnen zijn:

Oorzaken van tachycardie na het eten

Soms verschijnt een aanval van tachycardie onmiddellijk na inname, vaker met overeten. Bij mensen met hart-, maag- of schildklieraandoeningen, obesitas, stoornissen in het zenuwstelsel en sommige andere pathologieën, verhoogt de consumptie van een grote hoeveelheid voedsel de belasting van het hart. Dit veroorzaakt een toename van de hartslag. Hartaandoeningen die na een maaltijd tachycardie kunnen veroorzaken, zijn meestal:

Een ander symptoom van tachycardie na het eten is, naast de snelle hartslag, kortademigheid, die optreedt als gevolg van compressie van het diafragma terwijl de maag vult. Misselijkheid, zwakte en duizeligheid kunnen ook voorkomen.

Oorzaken van lagedruktachycardie

De toename van de hartslag met een verlaagd niveau van bloeddruk kan in dergelijke gevallen worden waargenomen:

Tijdens de zwangerschap kan dit fenomeen optreden als gevolg van een toename van het volume circulerend bloed en een toename van het niveau van progesteron, wat de vasculaire tonus beïnvloedt.

Oorzaken van nachtelijke tachycardie

Tachycardie kan zich 's nachts voordoen, terwijl de persoon wakker wordt in een koud zweet, hij heeft een gevoel van angst, angst, een gevoel van gebrek aan lucht. Dergelijke symptomen zijn meestal te wijten aan hartaandoeningen, schildklierpathologie of zenuwstelsel.