Inwoners van welk land dan ook dromen dat hun geboorteland floreerde, en de staatsmacht was waardig en zag de burgers van hun land respect en welvaart verdienen. Meritocratie is een regering waarin de meest capabele en waardige worden gekozen voor macht, die de middelen van de staat zullen vermenigvuldigen en het leven van de samenleving als geheel zullen verbeteren.
Wat is meritocratie?
Meritocratie is een onbekend concept in het dagelijks leven van een gewoon persoon, de term is bekend in filosofische, sociologische en politieke kringen. Meritocratie is "macht door verdienste" (Latijnse meritus - verdiende + ander Grieks. Κράτος - autoriteit). De eerste vermelding van het concept is te vinden in het essay van de Duitse filosoof Hannah Arendt, vervolgens werd meritocratie als een term versterkt in de politiek dankzij de Britse socioloog M. Jung, die schreef: "De opkomst van meritocratie", zij het met een sarcastische schaduw: autoriteiten verdienen diegenen die een hoog niveau van intelligentie hebben.
De principes verkondigd door meritocratie:
- de sociale positie van een persoon speelt geen belangrijke rol bij de selectie van kandidaten;
- belangrijk: begaafde talenten, capaciteiten, ijver, ambitie;
- vrije concurrentie;
- het creëren van gunstige voorwaarden en initiële zorg voor mensen die geselecteerd zijn voor macht.
Het fenomeen van meritocratie
Het principe van meritocratie kan in woorden worden uitgedrukt: "een persoon verdient de samenleving waarin hij zich bevindt". Als iedereen streeft naar perfectie, zich realiseert wat zijn capaciteiten zijn , dan zal zo'n samenleving harmonieus zijn en alle "zullen worden beloond volgens verdienste". De oorsprong van het fenomeen meritocratie wordt teruggevonden in het oude China, tijdens het bewind van de Zhao-dynastie, gebaseerd op het confucianisme, dat is gebaseerd op de nobele waarden en criteria die de heersende elite zou moeten hebben:
- eren;
- de mensheid;
- constante zelfverbetering, als een manier van leven en een voorbeeld voor hun mensen.
Meritocratie - de voor- en nadelen
Meritocratie is een macht die grotendeels gebaseerd is op ethische principes. In de filosofische stromingen van een andere richting, wordt de positieve invloed van getalenteerde en spiritueel geïnspireerde mensen op de vorming van de samenleving getraceerd, en de opkomst van de cultuur gebeurde omdat één grote man in geest, of enigszins het idee van God realiseerde en het in de samenleving maakte, een gigantische doorbraak in ontwikkeling had gemaakt.
Meritocratie - de pluspunten:
- getalenteerde leiders dragen bij aan de ontwikkeling van de beschaving;
- welvaart van het land;
- de mogelijkheid van groei in het systeem: van beneden naar boven en geleidelijk omhoog de carrièreladder op;
- eerlijke verdeling van politieke waarden voorbijgaand aan banden, erfelijkheid en "hun" mensen voor promotie;
- elke persoon met een hoog niveau van bewustzijn en bekwaamheid heeft het recht om een politiek belangrijke positie te claimen.
Kritiek op de meritocratie wordt gesloten in de afwezigheid van universele manieren om de mate van bekwaamheden en verdiensten voor de samenleving te bepalen. Michael Young geloofde dat als je alleen het intellect vergroot, dat dan universele waarden als: empathie, vriendelijkheid, verbeelding ophouden belangrijk te zijn. De samenleving gebouwd op de opkomst van intellectuelen voor mensen met een normaal vermogen, wekt klasseonderscheid, dat al vele eeuwen in de geschiedenis wordt waargenomen.
Meritocratie in de overheidsdienst
Meritocratie is een macht die gebaseerd is op persoonlijke prestaties, en in een aantal ontwikkelde landen ligt de basis van de moderne overheidsdienst. De selectie van waardige kandidaten is volgens de methode van open competitie, waar iedereen zichzelf kan verklaren. Hoe de selectie plaatsvindt:
- De samenstelling van het collegium bestaat uit onafhankelijke waarnemers, die ervoor zorgen dat aan de voorwaarden van de competitie wordt voldaan.
- Objectieve criteria voor een inschatting van het werk en de verdiensten voor deze of gene functie worden ontwikkeld.
Meritocratie en aristocratie
Er is een mening dat meritocratie een aristocratie is, die fundamenteel verkeerd is. Ja, macht wordt gewoonlijk toegeschreven aan de elite, zoals in de aristocratie, maar een belangrijk significant verschil tussen meritocratie is dat een gewoon persoon aan de macht kan komen, wat zijn waarde heeft bewezen, in tegenstelling tot de aristocratie, waar regering en status worden geërfd, en verdienste, talenten en de kwaliteit wordt niet in aanmerking genomen.