Bètablokkers worden geneesmiddelen genoemd die bèta-adrenerge receptoren tijdelijk kunnen blokkeren. Deze fondsen worden meestal toegewezen wanneer:
- therapie van hartritmestoornissen;
- de noodzaak om herhaald hartinfarct te voorkomen;
- behandeling van hypertensie.
Wat zijn bèta-adrenerge receptoren?
Bèta-adrenerge receptoren zijn receptoren die reageren op hormonen adrenaline en noradrenaline en zijn verdeeld in drie groepen:
- β1 - voornamelijk gelokaliseerd in het hart, en met hun stimulatie is er een toename in de kracht en frequentie van samentrekkingen van het hart, stijgt de bloeddruk; ook zijn β1-adrenerge receptoren aanwezig in de nieren en dienen als receptoren van het nabije lobapparaat;
- β2 - receptoren, die worden aangetroffen in bronchiolen en die hun uitzetting en eliminatie van bronchospasmen stimuleren; ook deze receptoren bevinden zich op de hepatische cellen en hun stimulering door hormonen bevordert de splitsing van glycogeen (reservepolysaccharide) en de afgifte van glucose in het bloed;
- β3 - gelokaliseerd in vetweefsel, onder invloed van hormonen activeren de splitsing van vetten, veroorzaken energie-afgifte en verhoogde warmteproductie.
Classificatie en lijst van bètablokkers voor geneesmiddelen
Afhankelijk van welke receptoren worden beïnvloed door bètablokkers, waardoor ze worden geblokkeerd, zijn deze geneesmiddelen verdeeld in twee hoofdgroepen.
Selectieve (cardioselectieve) bètablokkers
De werking van deze geneesmiddelen is selectief en gericht op blokkering van β1-adrenerge receptoren (hebben geen invloed op β2-receptoren), waarbij voornamelijk cardiale effecten worden waargenomen:
- afname van de kracht van samentrekkingen van het hart;
- verlaging van de hartslag;
- onderdrukking van geleiding door het atrio-ventriculaire knooppunt;
- verminderde prikkelbaarheid van het hart.
Deze groep bevat dergelijke medicijnen:
- Atenolol (Athenoben, Prinorm, Hypoten, Tenolol, etc.);
- Bisoprolol (Concor, Bizomor, Coronale, Bisogamma, etc.);
- betaxolol (Glaoks, Kerlon, Lokren, Betoptik, etc.);
- metoprolol (Vazocardin, Betaloc, Corvitol, Logimax, etc.);
- Nebivolol (Binelol, Nebilet, Nebivator);
- talinolol (Cordanum);
- esmolol (Breviblock).
Niet-selectieve bètablokkers
Deze geneesmiddelen kunnen zowel β1 als β2-adrenoreceptoren blokkeren, hebben een antihypertensieve, anti-boze, anti-aritmische en membraanstabiliserende werking. Deze medicijnen veroorzaken ook een toename van de tonus van de bronchiën, de tonus van de arteriolen, de baarmoeder en de groei van perifere vasculaire weerstand.
Dit omvat de volgende medicijnen:
- propranolol (Anaprilin, Propamine, Noloten, Inderal, etc.);
- bopindolol (Sandinorm);
- Levobunolol (Wistagen);
- nadolol (Korgard);
- Oxprenolol (Trazicor, Coretal);
- ovonol (Vistagan);
- pindolol (Vickin, Viscaldix);
- sotalol (Sotagexal, Sotalex).
- timolol (Okumed, Arutimol, Fotil, Glukomol, etc.).
Bètablokkers van de nieuwste generatie
Preparaten van de nieuwe, derde generatie worden gekenmerkt door extra vaatverwijdende eigenschappen als gevolg van blokkering van alfa-adrenerge receptoren. De lijst met moderne bètablokkers omvat:
- carvedilol (Acridilol, Vedicardol, Carvedigamma, Rekardium, etc.);
- celiprolol (Tselipres);
- bucindolol.
Om de lijst met bèta-blokkerende geneesmiddelen met tachycardie te verduidelijken, is het vermeldenswaard dat in dit geval de meest effectieve geneesmiddelen die helpen de hartslag te verlagen,
Contra-indicaties voor het gebruik van bètablokkers
De belangrijkste contra-indicaties voor deze geneesmiddelen zijn:
- bronchiale astma;
- lage bloeddruk;
- syndroom van zwakte van de sinusknoop;
- pathologie van perifere slagaders;
- bradycardie;
- cardiogene shock ;
- atrioventriculair blok van de tweede of derde graad.