Amitriptyline - indicaties voor gebruik

Een van de meest voorkomende stoornissen gediagnosticeerd door psychiaters is depressie. Deze pathologische aandoening kan zich ontwikkelen na het verlies van een geliefde, tegen de achtergrond van een stressvolle situatie op het werk, als gevolg van ander mentaal en fysiek trauma (bijvoorbeeld een ernstige ziekte). Typische symptomen van depressie zijn:

Behandeling van depressie is complex, inclusief, ten eerste, psychosociale therapie en het nemen van medicijnen.

Bij medicamenteuze therapie worden antidepressiva gebruikt: psychotrope geneesmiddelen die volgens het werkingsmechanisme in verschillende klassen worden ingedeeld. Een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de klasse van tricyclische antidepressiva is het medicijn Amitriptyline. Dit geneesmiddel wordt echter, net als andere antidepressiva, ook aanbevolen voor andere aandoeningen. Overweeg wie het gebruik van Amitriptyline-tabletten wordt getoond, hoe het werkt en wat de kenmerken zijn van het gebruik van dit geneesmiddel.

Indicaties voor het gebruik van amitriptyline-tabletten

Amitriptyline is voorgeschreven voor de volgende diagnoses:

Samenstelling en farmacologische werking van Amitriptyline

De werkzame stof van het geneesmiddel is amitriptylinehydrochloride. Extra componenten:

Naast het antidepressieve effect dat wordt bereikt door het blokkeren van de heropname van neurotransmitters (noradrenaline, serotonine, enz.), Produceert het geneesmiddel het volgende effect:

Als gevolg van het gebruik van Amitriptyline-tabletten bij patiënten:

Hoe Amitriptyline-tabletten te gebruiken

Dit medicijn wordt direct na een maaltijd gebruikt zonder te kauwen. Dosering en frequentie van ontvangst worden individueel gekozen, afhankelijk van de diagnose en ernst van de aandoening, evenals de leeftijd van de patiënt. In de regel begint de behandeling met kleine doses en worden deze geleidelijk verhoogd. In ernstige gevallen wordt amitriptyline toegediend in de vorm van intramusculaire of intraveneuze injecties met een verdere overgang naar de tabletvorm.

De duur van de behandeling hangt af van de toestand van de patiënt, de effectiviteit van de therapie en de verdraagbaarheid van het geneesmiddel. Vaak duurt de therapeutische cursus van een maand tot een jaar.