De evolutie van het menselijke bewustzijn wordt grotendeels bepaald door de categorie van activiteit in de psychologie van de persoonlijkheidsontwikkeling, zonder welke het onmogelijk is om alle andere structurele vormen van zelfbeschikking van het individu en zijn relaties met de omgeving te beschouwen, in het bijzonder de communicatie met de maatschappij en psychologische reflectie van hemzelf in verschillende levenssferen.
Speel, leer en werk!
De belangrijkste activiteiten in de menselijke psychologie zijn spel, onderwijs en werk, en elk van hen is individueel dominant in een bepaald stadium van de ontwikkeling van de persoonlijkheid. In de kindertijd wordt natuurlijk de palm van het primaat gegeven aan het spel waardoor het kind de wereld om zich heen leert, in een poging het gedrag van volwassenen te imiteren en daardoor een bepaalde levenservaring te verkrijgen. Op latere leeftijd neemt het stokje het leerproces over dat nodig is voor het toekomstige werk van het individu. En tenslotte komt de tijd voor de prevalentie van de arbeidscomponent in het menselijk leven. Alle bovengenoemde componenten van de activiteit kunnen niet los van elkaar bestaan en zijn elkaar doordringende en vaak complementaire vormen van activiteit. In het bijzonder neemt het spel een belangrijke plaats in, zowel bij het lesgeven aan kinderen als bij verschillende trainingen die gericht zijn op het verbeteren van de beroepskwalificaties van volwassenen.
En wat heeft het voor zin?
De psychologie van menselijke activiteit wordt onomstotelijk bepaald door alle factoren die de ontwikkeling van het individu beïnvloeden, te beginnen met de sociale omgeving waarin persoonlijke ontwikkeling plaatsvindt en eindigt met subjectieve zelfwaardering en de wens om hun sterke en zwakke punten te kennen. Ze bepalen de keuze van het werkterrein en de motivatie bij alle soorten activiteiten, waarvan de psychologie vaak een meerlagige structuur heeft die alle drie componenten in hetzelfde ontwikkelingsstadium kan omvatten. Een kind is bijvoorbeeld gemotiveerd om te spelen, omdat het interessant is, hij is volledig in de ban van het proces en hij voelt zich de schepper van zijn kleine wereld, die er natuurlijk uitziet als een externe, maar de jongen kan zijn regels erin vaststellen, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid.
Schoolkinderen en studenten zijn gemotiveerd om te leren, omdat ze begrijpen dat het afhangt van hun toekomst en de plaats die ze innemen in de zon.
Een volwassene op actieve leeftijd is gemotiveerd om te werken, omdat dit inkomen oplevert dat zijn bestaan garandeert. Maar bij al deze soorten activiteiten is de motiverende component de rode draad voor allemaal: competitie. Het gaat erom dat de psychologie van de individuele en menselijke activiteit wortelt in de prehistorie, waar in het menselijk genetisch geheugen
Maar hoe dan ook, elke vorm van menselijke activiteit heeft voor zichzelf nog een doel, naast zelfbevestiging van het ego: meedoen in activiteit van een groot publiek organisme en het voordeel ervan brengen, en het zijn volledige en integrale deel worden.