Deze vakantie is een van de twaalf - de belangrijkste kerkvakanties in het jaar. De datum waarop de Heiland wordt gevierd, is onveranderd en valt op 15 februari. Maar dit nummer correspondeert met een nieuwe stijl, en volgens de oude pre-revolutionaire kalender was het op 2 februari. Om te begrijpen wat het woord 'Sblenya' precies betekent, moet men het Oud Slavisch woordenboek bekijken. Letterlijk wordt het vertaald als "vergaderen". Wie heeft dan begin februari met wie ontmoet, dat deze gebeurtenis tot nu toe alle christenen verontrust? Om dit te begrijpen, moeten we tweeduizend jaar geleden worden overgedragen, toen Christus nog een baby was, klaar om voor de eerste keer in zijn leven Gods tempel te bezoeken.
De geschiedenis van de vakantie
Volgens de wet van Mozes moesten alle ouders van joden die het Oude Testament eerden, als ze een eerstgeboren zoon hadden, hem op een strikt aangewezen tijdstip naar de tempel brengen. Eerder mochten moeders gewoon niet naar het altaar. Mensen kwamen hier niet met lege handen, het was nodig om iets te offeren. Het gezin van de Maagd Maria werd als arm beschouwd, ze hadden geen geld voor een lam. Als een zuiverend slachtoffer gaf een vrouw een duif. Vergezeld door haar rechtschapen persoon Joseph de Verloofde - de echtgenoot van de Heilige Maagd, de leraar en kostwinner van Christus in de vroege kindertijd.
Het was op dit moment dat een oude profetie werd gerealiseerd op de drempel van de tempel. Een oude ouderling genaamd Simeon Bogopriimets vertaalde al jarenlang een oud boek geschreven door de profeet Jesaja zelf. Daar stonden de volgende regels: "Een maagd zal een Zoon ontvangen en een beer in de baarmoeder dragen." Hij wilde de fout corrigeren, in de overtuiging dat het woord 'Maagd' hier niet past. Immers, een maagd zou, naar alle waarschijnlijkheid, alleen een maagd kunnen zijn . Maar de engel gaf het niet en beloofde dat hij niet zou sterven voordat hij zijn zoon in eigen ogen zag. Bij de Heiland ontmoette de oudere uiteindelijk Maria met een kind en kon haar baby in haar armen nemen. Simeon voorspelde hem een grote toekomst, dat dit kind het licht van het ware geloof zal dragen aan alle zondaars en de heidenen zal verlichten. Hiervoor beloonde de kerk hem later in de naam van de Driekoningen en begon hij als een heilige te prijzen.
Hoe de Heer te vieren?
Deze geweldige Ontmoeting was heel symbolisch. Het gebeurde zo dat het Oude Testament het Nieuwe Testament ontmoette en er plaats voor maakte. De viering van de Heer wordt gevierd door zowel orthodoxe als katholieke kerken. In het oosten begon dit iets eerder, rond de 4e eeuw, en het Westen paste deze gewoonte honderd jaar later toe, te beginnen met de vijfde eeuw. Hij werd eerst "de veertigste dag van de Driekoningen" genoemd. Het was op de 40e dag dat de Moeder van God werd toegelaten op de stap van de tempel. Later in het Westen veranderde de naam in "The Feast of Purification", en dit werd gekoppeld aan het feit dat er een zuiverende ritus in de tempel werd gehouden. En in 1970 werd een andere naam officieel gemaakt. Nu noemen ze Sensei "Het offer van God vieren".
Sinds de VI eeuw begonnen de Sconen meer magnificently te vieren, vanwege een wonder dat plaatsvond in het 544e jaar. Toen werd Constantinopel (huidig Istanbul ) getroffen door een vreselijke zee, en andere landen van het rijk (Antiochië) kwamen om door verschrikkelijke aardbevingen. Maar voor één echte christen gaven de hemelen een prachtige aanwijzing - plechtig met een grote menigte mensen om de zin te noteren, zonder aandacht te schenken aan de epidemie.
Sindsdien heeft deze vakantie veel meer aandacht gekregen. Hoewel hij verwijst naar de Heer, opgedragen aan Christus, maar zijn inhoud staat dichter bij de Theotokos. De dienst zelf vindt plaats in blauwe gewaden, die de naam van de Theotokos dragen, en begint met de woorden: "Rejoice Blessed Virgin ...". De betekenis van het feest Het uiterlijk van de Heer is duidelijk zichtbaar op oude iconen. Hij beeldt meestal de oude man Simeon af, die zijn handen opeist van de moeder van God's kleine Christus. Het Heilige symboliseert de oude wereld, die de komst van de Verlosser waarneemt.